Zoals vele ‘duik pro’s’ was duiken nooit mijn eerste keus als carrierepad. Maar op een of andere manier kwam het op mijn pad en was het alles wat ik vanaf toen nog wilde doen.

Na een sucessvolle start in marketing & PR kwam ik er na een aantal jaren achter dat dit niet voor mij was. Ik was levend, maar ik leefde helemaal niet! Dus nam ik een spontane last-minute vakantie naar Turkije; een land waar ik van had gehoord maar nog nooit was geweest, en ik was verkocht! Het land, de natuur en de mensen lieten in korte tijd zo’n diepe indruk op me achter, dat ik na thuiskomst mijn baan opzegde, mijn huis verkocht en naar Turkije vertrok ‘om te leven’.

Duiken was eigenlijk bedoeld als extra gereedschap om te kunnen ‘leven’ tijdens reizen door verschillende landen. Maar goed, als een mogenlijkheid zich aanbiedt moet je die eigenlijk gewoon aanpakken, en zo bleef ik dus voor langere tijd aan de Egeische kust van Turkije wonen. Het duurde wel even voordat ik de sprong nam om dan ook maar duikinstructeur te worden. Ik was veel meer geinteresseerd in de zakelijke kanten van duiken. Tot ik op een dag een autistische jongen ontmoette die wilde duiken. Toen veranderde ook dat idee weer!

Die ontmoeting en meemaken hoe hij zich door een drukke middag op een duikschooltje aan het strand worstelde om eens een kijkje onderwater te nemen, heeft me aan het nadenken gezet. Ik dacht dat er toch een veel betere manier moest zijn om hiermee om te gaan voor alle betrokken partijen. Maar voordat ik dat kon uitproberen en in actie zou kunnen zetten moest ik toch echt instructeur worden.

Wanneer je full-time in de duikindustrie werkt kom je er al snel achter dat de term ‘instructeur’ vrij weinig inhoudt. Het zijn al je persoonlijke vaardigheden en je tas met ervaring die het verschil maken met elke ander die zich dus instructeur kan noemen. Zoals geen enkele wijn hetzelfde is, zo-ook duikinstructeurs; je moet de smaak vinden die bij je past 😉

Voor mij schoof de focus dan ook meer richting coaching met een speciale flair voor het duiken met mensen met een beperking. En dat doe ik nog steeds met veel plezier en kundigheid tot aan de dag van vandaag.

Ik geef geen duikles, ik train je om de beste duiker te zijn binnen jouw kunnen.

[Total_Soft_Gallery_Video id=”2″]

Actief als So (Scuba), Sobesan en ScubSeaDaisy, leg ik nadruk op verschillende facetten van mijn werk en persoonlijke interesse. Dit kan (aangepast) duiken zijn, Paddleboarden/SUP of mijn algemene plezier in leven met je voeten in het zand; het komt allemaal terug op mijn algemene motto in het leven: “Schoenen zijn optioneel!”

Volg me op mijn verschillende sociale kanalen om een indruk te krijgen van wat ik doe en wat me bezig houdt, of nog beter … neem contact met me op om deel uit te maken van een cursus of activiteit.
Ik hoop je te zien!